Spotkali się na kilka dni, w samym sercu Kaszub, in the middle of nowhere. Było zimno, mokro i mgliście. Mieszkali w starym domu z czerwonej cegły, otoczonym podmokłymi łąkami i zawilgłymi lasami. Czas płynął gdzieś obok, tam nie zaglądał. Po łąkach szwendały się krowy, bezdomne koty pod drzwiami żebrały o jedzenie. Nagrywali ile się dało. W przerwach wybierali się na przejażdżki przerdzewiałym na amen ursusem lub spali w stodole. Czas mijał ich łukiem.

"100 filmów" to materiał niemal w całości improwizowany, nagrany na żywo w Łosienicach. Z kilku godzin materiału Karol Schwarz wydestylował 73 minuty krwistej, psychodelicznej muzyki. Brzmienie "100 filmów" oparte zostało o analogowy groove generatora-automatu perkusyjnego Szymona Albrzykowskiego, którego brzmienie wykorzystywały przedtem zespoły: Szelest Spadających Papierków oraz Prawatt. Czasem był to delikatny click&pop, na bazie którego powstawały słodkie melodyjki nawiązujące m.in. do stylistyki "Morr Music", czasem finezyjnie utkana struktura przywołująca dokonania Jana Jelinka, czasem miażdżący kości noise, którego nie powstydziłby się Pan Sonic ani Merzbow. Łosienice.

Dzięki niepospolitym zdolnościom organizacyjnym Karola Schwarz, w projekcie spotkały się postaci z zupełnie innych bajek. Szymon to człowiek odpowiedzialny za generowanie hałasu w Szeleście i Prawatt'cie oraz autor solowego projektu 100 filmów, Borys to songwriter oraz producent odpowiedzialny za poetycko-muzyczny projekt Towary Zastępcze, Jacek dał się poznać jako załogant okrutnej, punkowej grupy Szybkie Banany, natomiast Wojtek jest studentem wokalistyki Akademii Muzycznej w Gdańsku. Sam Karol, będący mózgiem zespołu, nagrywał już w swoim życiu zarówno niemieckie piosenki ludowe, jak i sążniste, elektroniczne noisy.

Na "100 filmów" słychać jak analogowe hałasy mieszają się z delikatnymi melodiami, przesterowane gitary podlane zostały klawiszowymi plamami. Gdzieś w tle od czasu do czasu melancholijnie melodie wygrywa gitara elektryczna. To muzyka intymna, sięgająca do dna duszy, miejscami brudna i niesmaczna, miejscami naiwna i romantyczna.

Album jest rozwinięciem muzycznym płyty "Half Łoś" zespołu Prawatt. Słychać na niej wpływy zarówno klasyków gitarowego hałasowania (Velvet Underground, Sonic Youth, Spacemen 3, Ewa Braun) jak i zespołów takich jak Can, Kraftwerk i pewnie wielu innych. Utwór "Taking drugs to make music to take drugs to" jest oczywistym nawiązaniem do płyty Spacemen 3 pod tym samym tytułem, a jednocześnie stanowi credo "100 filmów".

Wokalnie, oprócz Karola, udzielał się głównie Jacek. Dwa utwory zaśpiewał również Szymon. Korzystali oni z tekstów własnych oraz wierszy Rafała Wojaczka i Piotra Szwabe. Tekst piosenki "Kompressor does not dance" pochodzi z utworu pod tym samym tytułem autorstwa Kompressor'a.

Metoda nagrania i realizacji tej płyty całkowicie się różni od dotychczasowych stosowanych przez KSAllstars. Podczas gdy poprzednie były robione głównie w domu, mozolnie, ścieżka po ścieżce, co rozciągało się do nieskończoności w czasie, ta została nagrana prawie w 100% na żywo w ciągu 3 dni.

Personel:
Szymon Albrzykowski - generatory, bas
Borys Kossakowski - gitara, klawisze, bas
Karol Schwarz - gitara, bas, wokal
Jacek 'Cent' Tomczak - gitara, wokal
Wojciech Dowgiałło - wokal

Szymon Albrzykowski - członek legendarnej formacji Szelest Spadających Papierków, prawdopodobnie jedyny człowiek na świecie, który jest w stanie obsłużyć diabelską maszynę, będącą jednocześnie generatorem i automatem perkusyjnym, znaną także m.in. z płyt Prawatta. Gospodarz domu w Łosienicach. Autor projektu solowego 100 filmów, w ramach którego nagrywa na kasety magnetofonowe muzykę eksperymentalną z użyciem generatorów i gramofonów. Jedna z takich taśm została wykorzystana na potrzeby nagrania płyty "100 filmów" KSAS.

Borys Kossakowski - rozpoczął od śpiewania w zespole 4 gramy. Znudzony stylistyką muzyki gitarowej założył wraz z Krzysztofem Śliwą (obecnie Houdini) efemeryczne Embargo, które grało muzykę improwizowaną do filmów Wiertowa i Eisensteina oraz własnych wizualizacji. Na moment wrócił do rocka zakładając zespół Kozzaki. W 2006 r. dołączył do projektu muzyczno-poetyckiego Towary Zastępcze, z którym nagrał płytę "Ciche Dni" (2006).
Opublikował tom wierszy "Ballady manekinów" (2000) oraz powieść "Katia Balejaż" (2007).

Karol Schwarz - niegdyś próbował swych sił w gitarowych zespołach Superslicer, B10 TO Underground, by zaprzedać swą duszę alternatywie (Podzespół) i mrocznej elektronice (Prawatt, Karol Schwarz All Stars). Jako mózg projektu odpowiedzialny jest za ostateczny miks "100 filmów". Muzyk o niezmierzonej wyobraźni, łączący psychodeliczne brzmienie gitary z archaicznym szumem analogowego generatora i piosenkami.

Jacek Cent Tomczak - Grał z Maćkiem "Rudym" założycielem Deadlocka, w zespole Joanna Deadlock. Po jego śmierci zespół zmienił nazwę na Joanna Dead. Potem był Siwy Dym, Stowarzyszenie Wielbicieli Orientalnej Sztuki Egzotycznej, ale to były zespoły efemeryczne, których z pewnością nikt już dzisiaj nie pamięta. Przez kilka miesięcy grał z Paulusem i Jovanem pod szyldem Gdańsk 2000, formacji Paulusa, w której przez ponad 10 lat istnienia zagrało
kilkunastu bardziej i mniej znanych muzyków. Obecnie członek Szybkich Bananów.

Wojciech Dowgiałło - od dawna zaprzyjaźniony z Karolem, śpiewał w zespole Superslicer, by potem zasilić szeregi kolektywu Karol Schwarz All Stars. Absolwent wokalistyki na Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Dyskografia:
1998 - First album (nasiono)
2000 - Strzał (nasiono)
2000 - B (nasiono)
2002 - Wiocha (nasiono)
2005 - Bożena poszła (nasiono)
2005 - Greatest hits (Requiem)
2007 - 100 filmów (Salut)