Artists

Pure Phase Ensemble

Pure Phase Ensemble to międzynarodowy, shoegaze’owy kolektyw instrumentalny stworzony w ramach odbywającego się w Gdańsku festiwalu SpaceFest!
Począwszy od 2011 roku, zawsze w pierwszym tygodniu grudnia, grupa muzyków z Polski i zagranicy spotyka się na 5-dniowych warsztatach w CSW Łaźnia, aby wspólnie stworzyć materiał muzyczny, który następnie jest prezentowany publiczności na koncercie podczas festiwalu SpaceFest. Materiał wykonany na żywo zostaje zarejestrowany, a następnie publikowany na płycie CD oraz w sieci.

Program warsztatów jest koordynowany przez trójmiejskiego muzyka Karola Schwarz (KSAS, 7faz), kierującego wydawnictwem Nasiono Records, a w latach 2011-2014 był współtworzony przez saksofonistę Raya Dickaty (ex-Spiritualized).
Każdego roku głównym prowadzącym i liderem grupy jest uznany artysta międzynarodowy – legenda sceny alternatywnej – muzyk zapraszany przez organizatorów SpaceFestu. W 2016 roku był to Anton Newcombe (The Brian Jonestown Massacre), w 2015 Hugo Race (The Bad Seeds, The True Spirit), w 2014 Mark Gardener, wokalista i gitarzysta grupy Ride, a w latach poprzednich Laetitia Sadier (Stereolab), Chris Olley (Six By Seven), Steve Hewitt (ex Placebo), Jaime Harding (Marion).

Każdego roku skład zespołu jest modyfikowany, w zależności od wizji artystycznej. Do udziału w projekcie zapraszani są zarówno doświadczeni artyści, jak i młodzi, dobrze rokujący muzycy, którzy dopiero rozpoczynają karierę. Warsztaty i wspólne sesje nagraniowe służą międzynarodowej i międzypokoleniowej integracji, wymianie doświadczeń – i za każdym razem owocują niepowtarzalnym materiałem muzycznym premierowo prezentowanym podczas festiwalu SpaceFest! i wydawanym na płycie CD.

Szczególnym sukcesem okazała się IV edycja projektu – Pure Phase Ensemble 4 feat. Mark Gardener. Płyta doczekała się ponad 70 recenzji na międzynarodowych blogach muzycznych, serii wywiadów z członkami zespołu oraz emisji w ponad 40 alternatywnych stacjach radiowych na całym świecie oraz zaproszeniem do występu na głównej scenie Liverpool International Festival Of Psychedelia.

 

Dotychczas w składzie grupy zagrali:

// PURE PHASE ENSEMBLE 6 (2016)
+ Anton Newcombe (The Brian Jonestown Massacre)
+ Emil Nikolaisen (Serena-Maneesh)
+ Karol Schwarz (7faz, Karol Schwarz All Stars)
+ Olga Mysłowska (Polpo Motel)
+ Maciej Karmiński (Jesień)
+ Marcin Lewandowski (Judy’s Funeral, Castlings, SOON)
+ Jakub Żwirełło (Oslo Kill City, Szezlong)
+ Kacper Graczyk (Aiodine, coding)

// PURE PHASE ENSEMBLE 5 (2015)
+ Hugo Race (The True Spirit/ The Bad Seeds)
+ Karol Schwarz (KSAS)
+ Adrian Kondratowicz (Ze Velocipedes)
+ Przemysław Bartoś (The Fruitcakes)
+ Paweł Swiernalis (Lord & The Liar)
+ Mateusz Franczak (Daktari)
+ Marta Tykarska (C4030)
+ Michał Peschke (C4030)

// PURE PHASE ENSEMBLE 4 (2014)
+ Mark Gardener (RIDE)
+ Ray Dickaty (ex-Spiritualized)
+ Jacek Rezner (Wilga)
+ Kamil Hordyniec (Wilga)
+ Michał Pydo (Hatifnats)
+ Michał ‘Kostek’ Stolc (Cisza nocna)
+ Karol Schwarz (KSAS)

// PURE PHASE ENSEMBLE 3 (2013)
+ Laetitia Sadier (Stereolab)
+ Ray Dickaty (ex-Spiritualized)
+ Małgorzata Penkalla (Enchanted Hunters)
+ Magdalena Gajdzica (Enchanted Hunters)
+ Joanna Bielawska (Asia i Koty)
+ Jarosław Marciszewski (Popsysze)
+ Jakub Świątek (Popsysze)
+ Sławek Draczyński (Popsysze)
+ Jakub Kozak (The Esthetics)
+ Karol Schwarz (KSAS)

// PURE PHASE ENSEMBLE 2 (2012)
+ Ray Dickaty (ex-Spiritualized)
+ Chris Olley (Six By Seven)
+ Steve Hewitt (ex Placebo)
+ Ola Rzepka (Drekoty)
+ Maciej Wojnicki (Mananasoko)
+ Artur Bieszke (Marla Cinger, KSAS)
+ Maciej Minikowicz (The Sunlit Earth)
+ Rafał Wojczal (Trupa Trupa)
+ Łukasz Piotrowski

// PURE PHASE ENSEMBLE 1 (2011)
+ Ray Dickaty (ex-Spiritualized)
+ Jaime Harding (Marion)
+ Karol Schwarz (KSAS)
+ Piotr Pawlak (Kury, Łoskot)
+ Borys Kossakowski (Towary Zastępcze)
+ Kamil Szuszkiewicz
+ Tomasz Gadecki (Olbrzym i Kurdupel)
+ Antoni Budziński (Klimt)
+ Tomasz Żukowski (Cocodraże)
+ Michał Goran Miegoń (Kiev Office)
+ Joanna Bielawska (Asia i Koty, Folder)
+ Artur Tobolski

 

DYSKOGRAFIA:
2017 – Pure Phase Ensemble 6 (ft. Anton Newcombe) Live at SpaceFest! – Nasiono 91/2017
2016 – Pure Phase Ensemble 5 (ft. Hugo Race) Live at SpaceFest! – Nasiono 87/2016
2015 – Pure Phase Ensemble 4 (ft. Mark Gardener) Live at SpaceFest! – Nasiono 70/2015
2014 – Pure Phase Ensemble 3 (ft. Laetitia Sadier) Live at SpaceFest! – Nasiono 67/2014
2013 – Pure Phase Ensemble 2 (ft. Steve Hewitt & Chris Olley) Live at SpaceFest! – Nasiono 58/2013
2012 – Pure Phase Ensemble 1 (ft. Jaime Harding) Live at SpaceFest! – Nasiono 44/2012

 

Pure Phase Ensemble 1 feat. Jaime Harding – Darkest Sun

 

Pure Phase Ensemble 2 feat. Chris Olley & Steve Hewitt – Between Two Evils

 

Pure Phase Ensemble 3 feat. Laetitia Sadier – Song for Edda

 

Pure Phase Ensemble 4 feat. Mark Gardener – FULL CONCERT

 

Pure Phase Ensemble 5 feat. Hugo Race – Fly Through the Fire

 

www.facebook.com/purephaseensemble
http://spacefest.pl/
manager: Anna Szynwelska love@spacefest.pl
booking: booking@nasiono.net

Karol Schwarz All Stars

What comes out when you are fascinated by Knurl and The Lovelities, Yahowa 13, George Michael, Spiritualized and Beyonce at the same time? Something weird – that’s for sure. KSAS, also known as Karol Schwarz All Stars, is such a formation, making it difficult to pigeon-hole. They come from Gdansk in Poland – which automatically serves as a troublesome place to launch a successful worldwide music career – so alternatively they can always try out another job opportunities this region offers, like becoming a fisherman, a sailor or a professional Nobel Peace Prize Laureate.

Nevertheless, KSAS keep on creating their unique sounds – even though it is against all logic. On 14th Dec 2013 they released their brand new album entitled Hi, Mom!, which refers to the classic Brian De Palma black comedy starring Robert DeNiro. Although the band members claim that this is the album nobody really waited for (maybe apart from their concerned mothers), the LP contains a lot of unexpected gems. First of all, there’s the enchanting, hypnotizing song One Time sang beautifully by the incredibly talented Polish vocalist and composer Joanna Kuzma. In the other songs we’ve got walls of space-rock / shoegaze guitars, distortions, delays, choruses that break your heart, psychedelic sounds.

Each of the vocalists takes the listener on a journey to the depth of their soul. Each of the musicians create a magical atmosphere. Such pieces as Cudy 1, Cudy 2 or Live in Aurigeno, present the highest standards of improvisation which is complemented by an Indian sitar. Hi, Mom! lets the listener experience real beauty and meditative silence but also provides with songs that culminate in a way that tears out your heart and soul and gets you on a verge of emotional breakdown, like Letter To… or gives you creeps and causes anxiety like the moving Neurotic (also sang by the fantastic Joanna Bielawska).
Current band members:
Karol Schwarz (Prawatt) – gitara, głos, generator.
Michał Miegoń (Kiev Office, Marla Cinger)- samplery, głos, generator.
Jakub Noga (Śladami Gagarina) – sitar.
Artur Arek Bieszke (Marla Cinger, Ląd Morze Ląd) – gitara, głos

facebook.com/ksaspl
ksas.bandcamp.com
Discography:
2013 – Hi, Mom! (nasiono)
2010 – 100 filmów (wznowienie) (nasiono)
2009 – Rozewie (nasiono)
2008 – Odkąd ludzie (nasiono)
2007 – 100 filmów (Salut)
2005 – Greatest hits (Requiem)
2005 – Bożena poszła (nasiono)
2002 – Wiocha (nasiono)
2000 – B (nasiono)
2000 – Strzał (nasiono)
1998 – First album (nasiono)

Ampacity

Ampacity to muzyczny kolektyw poruszający się w klimatach regresywnego rocka, z domieszką wibracji pustyni i kosmosu. W jego skład  wchodzą muzycy znani z Broken Betty – Jan Galbas, Sebastian Sawicz i Piotr Paciorkowski, Wojtek Lacki z God’s Own Prototype, oraz Marek Kostecki, który uczestniczył w nagraniach i koncertach promujących pierwsze LP Broken Betty – „The Sorry Eye”.

Projekt założony został z myślą o jednorazowym występie na drugiej edycji festiwalu SpaceFest!, w repertuarze składającym się z reprezentatywnych utworów „złotej ery” space rocka. Dość szybko jednak formuła to została porzucona, a Ampacity zaczęło funkcjonować jako pełnoprawny zespół. Intensywna praca nad autorskim materiałem przynosi efekty w postaci utworów, które na nowo odkrywają brzmienia znane z wczesnych albumów Hawkwind czy Pink Floyd, przeplatając je z wpływami post i stoner rocka. Krótsze, piosenkowe aranżacje, ustępują tu miejsca monumentalnym, bogatym formom, w których nie brak również przestrzeni na swobodne improwizacje.

Debiutancki album „Encounter One”, ukazał się 31 marca 2013 r. nakładem Nasiono Records. Album nagrano na żywo, na tak zwaną „setkę”, w gdańskim studio Custom34, w składzie:

Jan Galbas – głos, gitara
Marek Kostecki – pianino elektryczne, organy, syntezatory
Wojciech Lacki – bas
Piotr Paciorkowski – gitara
Sebastian Sawicz – perkusja
DYSKOGRAFIA:
Encounter One (2013, nasiono)
Encounter One / Live at OFF (2014, nasiono)
Superluminal (2015, instant classic)

 

Nie ma co owijać w bawełnę i silić się na górnolotne porównania – doświadczenie towarzyszące słuchaniu “Encounter One” w internecie określa się chwytliwą frazą “mózg rozjebany”. Mnogości, kolorytu i witalności dźwięków płynących z głośników w trakcie słuchania debiutu Ampacity starczyłoby do obdzielenia kilku zespołów. Na lata .
Kiedy Broken Betty, na fundamentach którego powstało Ampacity zawieszało wzmacniacze na kołku byłem delikatnie mówiąc niepocieszony. Zwłaszcza po ich pożegnalnej EP-ce, ze świetnym, ponad dwunastominutowym “Terminus/Freedom Out There”. Na “Encounter One” muzycy nie schodzą poniżej 9 minut prąc w kierunku muzycznej epopei z “Orginal Features”. Pomimo tego nawet przez nanosekundę nie czuje się nudy i próżno szukać niepotrzebnych, wypełniających tylko czas nut. I to bez względu na to, czy są to spinające w klamrę minialbum, muzyczne rollercoaster “Ultima Hombre” i “Masters of Earth”, czy psychodeliczny, snujący się i dopiero pod koniec eksplodujący “Asimov’s Sideburns”.
Oprócz wspominanych już stonerowych naleciałości z czasów Broken Betty nie mogłem odpędzić od siebie wrażenia, że nad debiutem trójmiejskich muzyków unosi się duch genialnych Pink Floyd. Nie wiem, czy to bardziej dźwięk klawiszy, czy też łatwość z jaką muzycy Ampacity rozpościerają swoją muzyką nieprzebrane połacie przestrzeni. Przestrzeni, w której towarzyszy nam zarówno stonerowa szorstkość, jak i ulotną przenoszącą na inny poziom świadomości psychodelią.
Album powstał, jeśli wierzyć muzykom „na setkę” i gwarantuję wam, że jeśli klimaty stoner/space rockowe są wam bliskie, to będziecie w stu procentach zadowoleni.
http://antyportal.net/recenzje-płyt/recenzcje-cd/966-ampacity-encounter-one.html

 

mihi X.N.D.R aka Kalafior Derambo

Kalafior Derambo (born in 1984) – a polite rapper from the TriCity. Educated philosopher. He rhymed in high school, he rhymed in college, then he did not rhyme for a while. In 2014 he returned to Poland from his numerous vegetative travels and by a lucky streak he met Ania – and thanks to her he abandoned the state of creative limbo. To commemorate this, he recorded the concept album “Bugibba”. The beats on the record were crafted by Yannick Dilée whom Kalafior met when they studied in Paris.

FOR THE FANS OF: Beastie Boys, A Tribe Called Quest, Fugees, Mos Def, Roots Manuva, MF DOOM, Tyler, the Creator, Earl Sweatshirt, Fisz Emade, Kaliber 44, Paktofonika, Adam Mickiewicz, Julian Tuwim and many many more

Explored genres: hip-hop, rap, alternative rap, dark heavy rap, light rap, psychological rap, introspective rap, confessional rap, offensive rap, multi-syllable rap, rap with the use of words considered difficult, conceptual rap, reggae, joke, provocation, personal music

DISCOGRAPHY:
Bugibba (2017, Nasiono)

Mastabah

Brutal death/black metal from Gdansk, Poland.

Black suits, straight faces, no unnecessary movement. Suddenly – without warning – the sound explodes. Huge wall of sound.
What can be confusing for the audience, is the contrast between what you see and what you hear. Mastabah does not jump on stage, no headbanging (no hair!), they are motionless, deadly. At the same time they attack with no mercy with incredibly fast tempo and powerful, earth scorching sound.

Founded in Gdansk (Poland) in 2004 Mastabah released three albums: “Purity”, “Quintessence of Evil” and “I hate you” all kept in brutal/death/black metal convention.

Line up:
Vnuk – guitars
Veles – vocals
Gaalvakh – bass
Goro – drums

Discography:
Purity (Wyrm, 2007)
Quintessence Of Evil (Wyrm, 2010)
I Hate You (nasiono, 2014)

booking:
booking@nasiono.net
Karol Schwarz +48 791-150-105

 

The Novorodkens

A deep dive into Polish trash/popculture, joyful manifestation of life, binge drinking and prenatal way of the center. Pornofolk is freedom and wildness without pretending that there is any plan for the future.

Discography:
Pornofolk (nasiono, 2017)

Kiev Office

Kiev Office to grupa z morza i marzeń, założona w 2007 roku w Gdyni przez Michała Miegonia (Wok, Git, Kl). Od wielu lat nieprzerwanie dostarcza głośnych melodii i abstrakcyjnych tekstów o mocnym rytmicznym fundamencie (Krzysztof Wroński – Perkusja, Joanna Kucharska – Bass).

Kiev ma za sobą ponad 150 koncertów w kraju i zagranicą – między innymi festiwale : Jarocin, Heineken Open’er Festival, Węgorzewo, MusikDirekt Fest w Szwedzkim Kalmar. Mają na koncie pięć albumów, każdy prezentujący inną twarz i zabawę formami – począwszy od indie rockowej przebojowej petardy Jest Taka Opcja, poprzez eksperymentalne opus magnum inspirowane totartem Anton Globba, aż po niejednoznaczne, bałaganierskie i porażające szczerą pozytywną energią Zamenhofa

Największym atutem Kiev Office od dawna były: szaleństwo, spontaniczność, ujmujący garażowy brud. Ale nie można zapominać że dochodzi do tego charakterystyczna produkcja Michała Miegonia, trafiające w sedno abstrakcyjne teksty i nieoczekiwane wolty stylistyczne które owocują utworami co najmniej zaskakującymi. Wciąż jednak hołdują tradycji: alternatywny rock, post punk i new wave.

Kiev Office to:
Michał Miegoń (wokal, gitara)
Krzysztof Wroński (perkusja)
Joanna Kucharska (gitara basowa, wokal)

 

DYSKOGRAFIA
Jest Taka Opcja (2009,nasiono)
Anton Globba (2011, nasiono)
Miłosz Cię Kocha EP (2011, nasiono)
Zamenhofa (2013,nasiono)
Live History of Gdynia (2014, nasiono)
Statek Matka (2014, nasiono)
Modernistyczny Horror (2017, nasiono

 

Management & booking: booking@nasiono.net / +48 505 73 57 57
nasiono.net/kievoffice
kievoffice.bandcamp.com

 

”Fallen In Love” to intrygujące połączenie zimnofalowego brzmienia automatu perkusyjnego, cure’owskie zagrywki gitary przechodzące w postpunkowe riffy rodem z The Fall i całkiem współczesne, modnie roztańczone refreny. To wszystko okraszone niezłym wokalem, utrzymanym w oldskulowej stylistyce (mocny pogłos) plus kawał chwytliwej melodii. Nie sposób się uwolnić. W tym samym stylu utrzymany jest „Laurel”, chociaż tu mamy do czynienia z nieco bardziej agresywnym rytmem i nerwową grą gitary. I jeszcze jeden numer: Dance Through The End Of Night. Bardzo podziemny, esencjonalnie joydivisionowski, jednocześnie odrzucający i przyciągający niesamowicie pięknym refrenem.
Obserwator wearefrompoland.blogspot.com

 

Jako zatwardziały mieszczański gdańszczanin ukułem swego czasu taki wierszyk: „w Sopocie bywam tylko nocą, a w Gdyni wcale – no bo po co?”. Przez lata wydawał mi się on celny i zabawny. Jednak Kiev Office powoli zmienia tę perspektywę. Owszem, nadal nie bywam w Gdyni. Ale dzięki płytom Kievów to Gdynia bywa u mnie. I muszę to przyznać – coraz milej kojarzę te odwiedziny. Coraz mocniej czekam na kolejne.
eMPi / Michał Piotrowski (Towary Zastępcze, The Końs)

 

Przesłuchałem w całości piątą płytę tria Kiev Office. Już cztery razy pod rząd. Jeśli tworzysz piosenki, które zaczynają się całkowicie nieadekwatnie do reszty utworu emanującej szaleństwem, piszesz teksty o Gdyni i potrafisz zepsuć brzmienie gitary podczas solówki, z pewnością nazywasz się Michał Miegoń.
To najlepsza płyta tego zespołu, świetnie brzmiąca, z zaskakującymi zwrotami akcji. Jest nawet murowany hicior „Cafe Santana”, który ma w sobie niezbędną dawkę pewnej chujowości, żeby zostać hiciorem. Ale ponieważ mi się bardzo podoba, to pewnie nie zostanie.
Jak na na razie najlepsza polska płyta tego roku, ale kogo to w ogóle obchodzi.
Piotr Pawłowski (Made in Poland, The Shipyard)

 

Band A

Band_A

Zespół powstał ze spotkania czterech muzyków trójmiejskich, z których każdy to wyjątkowa osobowość artystyczna. Spotkanie to – prawie przypadkowe i bez jakichkolwiek oczekiwań podczas jednego z Sopockich jam-sessions –  zaowocowało chęcią wspólnego grania tak po prostu bez prób, bez ciśnienia i planów na przyszłość. Zaskoczeniem było to jak dobrze muzykom gra się wspólnie i jak dobrze odbierani są przez publiczność. Ich pierwszy koncert podczas festiwalu „Nasiano sunrise” został zarejestrowany i tak się spodobał organizatorom, iż wydany został w postaci pierwszej płyty zespołu pod egidą Karola Schwarz z Nasiono Records. O tym jak odbierani są podczas koncertów może świadczyć fakt, że na pierwszym koncercie promującym to wydawnictwo sprzedał się cały jego nakład. Muzyka zespołu wulkan to energii, emocji i emocjonalności połączony z nietuzinkowym brzmieniem każdego z instrumentalistów. Muzyka jest w całości wynikiem wspólnego inspirowania się muzyków podczas koncertów, jest czystą improwizacją, która sprawia wielką przyjemność każdemu z muzyków, a są to Krzysztof Stachura na gitarze Michał Gos na perkusji Maciek Szkudlarek na basie Tomasz Gadecki na saksofonie Takie połączenie awangardy, muzyki alternatywnej, jazzu i rock and rolla sprawiają iż zespół nie ma odpowiedników na Polskiej i światowej scenie.

TOMASZ GADECKI – Saksofonista, (ur. w Gdyni 15.08.1971)
Muzyk ostatnią dekadę poświęcił szeroko rozumianej muzyce improwizowanej. W swojej twórczości na pierwszym miejscu stawia kreatywność i poszukiwanie prawdy do ostatniego dźwięku. Współzałożyciel zespołów Olbrzym i kurdupel, Sambar, Band A free, 250 Kg (ćwierć tony),TRC, Helaton .  Współpracuje z wieloma muzykami z Polski i świata. Autor muzyki do spektakli teatralnych, muzyk sesyjny w wielu projektach np. Pure Phase Ensemble, Dreadles Lions, Galago, Artur Maćkowiak, Contemporary Noise Sextet, 7FAZ. Współtworzy duet taneczno-muzyczny Acoustic Body z Anną Haracz. Improwizacja, która jest bardzo ważnym elementem jego twórczości sprawia iż bardzo często pracuje z performerami, malarzami czy poetami.  Nie powiedział ostatniego słowa – nadal żyje

KRZYSZTOF STACHURA – Gitara (ur.14.07.1980)
Muzyk, głównie gitarzysta, czasami wokalista.
W ciągu 25 lat miał okazję grać z różnymi artystami, dzięki czemu bez problemu porusza się w każdym gatunku muzycznym. Nagrał kilka autorskich płyt, pracuje również jako muzyk sesyjny. Wystąpił na wielu  liczących się festiwalach w Polsce, między innymi Heineken Open’er, Off Festiwal w Katowicach, Orange Warsaw Festiwal.
Ostatnio najlepiej odnajduje się w muzyce improwizowanej, gdzie nie ma żadnych ograniczeń stylistycznych, zamkniętych form, czy ustalonych harmonii. Wychodzi z założenia, że inspiracją do tworzenia muzyki może być wszystko, choćby dźwięk sygnalizacji świetlnej w Kolbudach.

MICHAŁ GOS – Perkusja (ur. 29.07.1974 w Gdańsku)
Perkusista wywodzący się z trójmiejskiej sceny alternatywnej. Współpracował z takimi grupami jak Oczi Cziorne, Mazzoll & Arhythmic Perfection, Sonus Akrobata, Boys Band Trio, Freeyo, Vulgar oraz muzykami Mikołajem Trzaską, Tymonem Tymańskim, Patem Mastelotto, Treyem Gunnem, Noelem Akchote, Piotrem Pawlakiem, Zdzisławem Piernikiem, Claytonem Thomasem, Johnen Edwardsem, Herbem Robertsonem, Irkiem Wojtczakiem, Jackiem Lachowiczem. Obecnie kontynuuje prace nad muzyką swobodnie improwizowaną w zespołach Rogulus Szwelas und Gos oraz Band_A. Udziela się także w zespołach Izes, Ikenga Drummers, Baden baden.

MACIEJ SZKUDLAREK – Bas (ur. 24.02.1981 w Gdyni)
Muzyk, gitarzysta, wokalista i basista, związany z trójmiejską sceną alternatywną. Pracuje również jako animator kultury oraz zajmuje się  produkcją muzyczną i realizacją dźwięku. Improwizację zawsze traktował jako prawdziwe źródło szczerości i energii w muzyce, pozwalające na zupełnie swobodną ekspresję, ale mogące też stanowić podstawę do tworzenia bardziej zorganizowanych form – niezależnie od stylistyki. Występował na ważnych scenach (np. Heineken Open’er), wielokrotnie nagradzany w konkursach (np. Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu Polskiego Radia „Przebojem na antenę”). Prowadzi studio nagrań i pracownię muzyczną White Noise Studio.

Popsysze

FOR LOVERS OF: Battles, Horse Lords, PJ Harvey, Joy Division, Swans
GENRES EXPLORED: alternative, rock, post-rock, psychedelic rock

Popsysze is a trio from Tricity. The band was formed in 2008 and consists of Jarek Marciszewski (lead guitar, vocals), Sławek Draczyński (bass) and Kuba Świątek (drums, vocals). The band released three albums: “Popstory” (2012), “Popsute” (2015) and “Kopalino” (2017).

The third album was recorded in April 2016 during a week-long stay in a summer house in Kopalino village. Most of the tracks were composed and arranged during this time. In this music you can hear the sea, smell wet soil. The group was captivated and inspired by the surrounding so much that they decided to name the album “Kopalino”.

Jarek Marciszewski is the author of the lyrics. During the process of writing them, Grzegorz Nawrocki from the band “Kobiety” supported Popsysze a lot. He is, among others, a co-author of the “Latarnia” lyrics.

The album release party will be held in B90 Club in Gdańsk on 11 Feb 2017.

 

soundcloud.com/popsysze
popsysze.bandcamp.com

 

DISCOGRAPHY
Popstory (2012, nasiono)
Popsute (2015, nasiono)
Kopalino (2017, nasiono)

 

Download the first album for free

 

Technolodzy Procesu

Technolodzy Procesu formed in March 2016 as a side project of Bartek Chylewski and Piotr Wyrwaszewski – two members of Grupa Terapeutyczna Gluten from Tricity.
When we began work on the album, we aspired to create some kind of a sonic version of The Rorschach test – a minimalistic, monochromatic soundtrack to the inner journey.
The album title refers to Frank Herbert’s “Dune” – the book in which he mentions Semut – mysterious, atonal, vibrating music, listeners of which consumed extract from Ellaca tree.

The album comprises two asymmetrical halves (Supplier/Recipient). Each of them, in terms of technology, is derived from one of two night recording sessions that took place in the summer of 2016 at Verstalia studio.

 

DISCOGRAPHY
Semuta (2017, nasiono)